De mayonaise

Ik werd gecontacteerd door een bedrijf uit het Waasland. Een administratief deel van 13 mensen en heel wat arbeiders. Het bedrijf draait goed, objectief gezien. Veel opdrachten, veel werk ( te veel?) maar, zo werd me gezegd, de mayonaise pakt niet. Of ik misschien eens ter plaatse kon komen en eens zien of en wat ik daar misschien aan kon doen.

Na een verkennend gesprek besloten we om met iedereen van de administratie een wandeling te plannen. In een tweede fase zou er ook een selectie van de arbeiders de kans krijgen om mee op wandel te gaan. Doel van de wandelingen was steeds identiek en heel eenvoudig: hoe gaat het met u in uw rol binnen het bedrijf? Ieder kreeg de kans om een uurtje te vertellen over wat goed gaat, wat er anders kan en wat er liefst van al weg mag.

Van iedere wandeling maakte ik een verslag, voor mij. Want dat is de duidelijke afspraak. Er komt een verslag, uiteraard. Maar wel anoniem. Ik ga niet terugkoppelen met ‘En toen zei die…’ maar wel een algemeen beeld geven. Een samenvatting van wat er allemaal gezegd werd, welke bedenkingen en pluspunten er naar boven zijn gekomen. Uiteraard zal de zaakvoerder sommige punten of uitspraken wel kunnen linken aan bepaalde personen, maar dat toont alleen maar hoe goed ze elkaar kennen.

Een week na de laatste wandeling is er dan een overleg. De zaakvoerder en ik. Samen kijken naar wat er uit de gesprekken kwam. Maar ook en vooral kijken naar de plannen voor de toekomst. Hoe zorgen we dat de mayonaise wel pakt? Daar komt ook een kernwaarde van Buitendenker naar voor. Eenvoud en eerlijkheid. Soms kunnen eenvoudige ingrepen al echt stappen vooruit veroorzaken. Schikking van het kantoor, zichtbaar maken van de kernwaarden, … Eerlijkheid is een andere kernwaarde van Buitendenker. Eerlijk omdat ik niet alles kan oplossen, omdat niet alles binnen mijn talenten past. Maar ik ga dan wel mee op zoek naar andere mogelijke partners.

Nadien is het aan de klant zelf. Aan hen om te kiezen met welke punten ze aan de slag gaan. Ik blijf beschikbaar en op regelmatige basis hebben we contact. Even polsen hoe het loopt, een beetje mee de druk op de spreekwoordelijke ketel houden om te zorgen dat deze prioriteiten niet te zeer zakken op de lange lijst van prioriteiten.

Deel twee van het plan start in september. Ik ben alvast heel benieuwd wat het zal worden!